In mijn herinnering was ik tien jaar toen ik meedeed aan een “modeshow”. Ik droeg een lange, witte, kanten nachtjapon. Ging aan de rand van het toneel staan, rekte me uit en gaapte luidruchtig. Het publiek lachte.
Drama werd mijn lievelingsvak. Ik ging studeren aan de Theaterschool en uiteindelijk had ik het felbegeerde papiertje “docent drama” op zak. Jarenlang heb ik, met veel plezier, allerlei toneelproducties geregisseerd. Veelal binnen het amateurtheater.

Een paar jaar geleden schreef ik een monoloog over Maria, de moeder van Jezus. Om wat meer over Maria te weten te komen bezocht ik onder andere een vertelvoorstelling. Vertellen moet wel onnoemelijk saai zijn, dacht ik bij mezelf. Hoe kan je nou een uur lang een boeiend verhaal vertellen?!

Maar het tegenovergestelde was waar, ik hing aan de vertelster haar lippen. Zo kwam ik terecht bij de Vertelacademie in Utrecht. Begon met de basiscursus, raakte meer dan enthousiast en besloot de leerroute “Vertellen voor een groot publiek” te gaan volgen. In januari 2015 ben ik afgestudeerd met de vertelvoorstelling LEF!

Wat voor vertelster ben ik? 
“Expressief, krachtig, levendig, beeldend, lichtvoetig, inspirerend,” het zijn zomaar wat steekwoorden uit de commentaren van de luisteraars. Wilt u meer weten, kijk dan bij reacties.

Welke verhalen?
Wanneer u kijkt in mijn portfolio dan zult u zien dat ik zeer uiteenlopende verhalen vertel. Van sprookjes tot verhalen uit de Bijbel. Hoe maak ik een keuze uit de hoeveelheid van verhalen die er wereldwijd zijn?
Soms raakt een verhaal, brengt het een glimlach op mijn gezicht of zie ik het helemaal voor me. Er roert zich iets in mij.
Verhalen zijn als druppels die vallen in water. Ze brengen het water in beroering. Brengen een mens in beweging.